مستر من

مگه تو پاییز درختا شکوفه میزنن؟

مگه تو تابستون برف میاد؟

مگه تو بهار برگا میریزه؟

مگه تو زمستون آفتاب میسوزونه؟

______________________________

مگه تو میای؟

مستر من...

هیچ وقت اونقدر خوشبخت نبودم که زیر پنجره ای با نمای درخت های انگور بنشینم و به لیوان چای نوشیده‌ام نگاه کنم و فکر کنم اشیای اطرافم چقدر با من مهربان بودند.

خوشبختی وجود نداره. فقط تعریفیه که از بد و بدتر داریم. و بد همیشه خوشبختی‌ست...

مستر من...

با جی تو این دنیا عشق میکنید؟ همونو ادامه بدین. همونو بگیرین تا جایی که میتونین برین. اصن بقیه چیزا مهم نیستن. برید جلو. هر کاری دوست دارید انجام بدین. کسی جلوتونو گرفت انگشت سومتونو بگیرین جلوش. نذارین بقیه بهتون ضد حال بزنن. ضد حال نخورین.

مستر من...

این نفس هایی که میکشیم یه روزی تموم میشه و اون موقع ست که میفهمیم چقدر زندگی کوتاه بود!

مستر من...

آری، من پدر خودم بودم و من پسر خودم بودم، از خودم می‌پرسیدم و بهترین جواب‌هایی که می‌توانستم می‌دادم، می‌دادم عصر به عصر برایم بخوانند، همان داستان همیشگی را که از بر بودم و باورش نداشتم، یا با هم قدم مستر من...

من چیکار کنم دکترمون امشب کوکوشنل زده و من هر دقیقه یاد لعنتیت میفتم؟

مگه نمیدونی حافظه بویایی منو هرکاری کنی نمیتونی پاک کنی؟ شت... لعنتی... شت...

مستر من...

خیلی خوبه که شبا ماه بیاد دقیقا وسط پنجره اتاق خوابت...

مستر من...

یاد می‌گیریم سخت کار کنیم، و حقوق سر ماه‌مان را خرج روزهای از دست رفته‌ای که سر کار بوده‌ایم می‌کنیم.

مستر من...

خوشحالم که تو مسیر رفت و برگشتم به سر کار، از کنار یه قبرستون رد میشم و خودمو می‌بینم که بعد از سال‌ها دویدن، خوشحالی، ناراحتی، گریه، خنده و تلاش‌های الکی، زیر مشت مشت خاک خوابیدم و یه سنگ هم رومه که اسممو نوشتن. مصطفی کشوری.
ما رو کسی یادش نمیاد...

مستر من...

یه سری کارا هست که باید زودتر انجام داد، اگه انجامش ندی دیگه زمانش میره و بعدا هرچقدرم بکشی خودتو که انجامش بدی دیگه فایده نداره. یه سری کارا هست که نباید انجامش بدی. یعنی اگه داشتی میمردی هم نباید انجامش بدی.

مستر من...